Zonder het meteen over 'de baarmoeder' van Machiel de Graaf (PVV) te hebben, baart de ontwikkeling die in de politiek en Nederland gaande is me wel zorgen. In wat voor land gaan mijn kleinkinderen opgroeien? In een land van zee en duinen, waar mensen nuchter zijn en hard werken. Een land vol mooie mensen. Een land van rijkdom. Misschien wat minder melk en honing dan vroeger, maar toch een van de rijkste landen. Een land dat altijd als ruimdenkend werd gezien.
Werd. Want onze naam wordt buiten de grenzen steeds meer in verband gebracht met racisme. Hadden we eerst Zwarte Piet die ons grenzeloos neerzette als een vreemd landje, nu gaat het weer over Turken, de Islam, Moslims en Moskeeen. Met de PVV voorop, maakt ons mooie land een schuiver naar rechts. Daar word ik niet blij van.
Het is net of ons land schizofreen is. Of ligt het aan mij? 'De Marokkanen' zijn een probleem, maar niet de toevallig Marokkaanse buurman. Dat is 'een goeie'. Tel al die uitzonderingen eens bij elkaar op en je snapt al, 'de Marokkanen' bestaan niet. Net zo min als 'de moslims', 'de Joden', 'de Turken', 'de Nederlanders' en zelfs niet 'de PVV-ers'.
Die PVV is wel de voortrekker in onze politiek en ons land, om te generaliseren, te schofferen, te kwetsen en te ontmenselijken. Zelfs recht tegen onze grondwet in, waar artikel 1 een discriminatieverbod is op zo ongeveer alle denkbare gronden en in artikel 6 de vrijheid van godsdienst nog eens apart wordt benadrukt. Toch is er momenteel bij een deel van de Nederlanders een hetze gaande tegen met name getinte Nederlanders, Moslims in het bijzonder. Daar word ik niet blij van.
'De Moslims' en mensen met kleur zijn namelijk voor het grootste deel Nederlanders. De tweede generatie is weliswaar naar 'de definitie' allochtoon, maar de derde generatie is over het algemeen ook dat niet meer. Nederlanders dus. Met al dan niet een geloof. Wanneer ben je in Nederland eindelijk Nederlander?
Zelf ben ik nogal witjes en een westerse allochtoon. Echt waar. Ooit kwamen mijn voorouders met een Arabische naam, via Brazilie waar de naam Portugees werd, naar Amsterdam. Na wat eeuwen kwamen wij in zicht. Mijn overgrootmoeder werd geboren in Londen, mijn opa was een Elzas-Duitser, mijn vader een Zuid-Duitser en ik kreeg op mijn 18e een Nederlands paspoort. Ik mocht nog kiezen of ik een dubbele nationaliteit wilde ook. Nee, ik voelde me typisch Nederlands, dus doe maar alleen die. Dat maakt van mij bijna een superallochtoon, derde, tweede en door mijn buitenlandse geboorte, ook nog 1e generatie allochtoon. Ware het niet dat ik westers en wit ben.
Dat ligt dus heel anders bij Nederlanders die niet-westerse roots hebben en wat kleurrijker zijn aangelegd. Dan maakt het helemaal niet uit hoeveel generaties er over heen gaan. Je blijft een allochtoon, een Turk of Marokkaan. Sommige politici roepen dan dat de integratie mislukt is. Is dat zo? Aan wie ligt dat dan? Ik word daar niet blij van.
Als we nu eens allemaal, alle Nederlanders en in Nederland verblijvenden, elkaar gaan zien als mensen. Als zielen in een verpakking. Bedenk dan wat je kan missen aan geweldige cadeaus als je de ziel al afkeurt omdat de verpakking in jouw ogen niet goed genoeg is. In mijn ogen richt je je dan op de bijzaak ipv de hoofdzaak. Laat je niet bang maken, geniet van al het moois wat in de mensen en in dit land aanwezig is. Mijn ziel groet jouw ziel. Daar word ik blij van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten