zondag 30 juli 2017

Ik wil het niet weten!

Lang geleden, zo ongeveer in de prehistorie, was ik kind. Jaartje of vijf en wij hadden een televisie. Zo een vierkant geval met afgerond scherm in houtlook kast, twee grote draaiknoppen aan de zijkant. Eentje voor de zenders en eentje voor het volume. Waar de aan/uitknop zat weet ik niet meer want daar mocht ik niet aankomen. Paulus de boskabouter. Ik zie hem nog zo voor me in zwart-wit. De touwtjes aan de pop duidelijk zichtbaar. En de enge heksie-heks op haar bezemsteel. Ik dacht dat ze allemaal in de tv woonden en mij ook konden zien. Tsja...

Erg veel kinderprogramma's waren er volgens mij nog niet en zeker niet elke dag. Behalve dan de Fabeltjeskrant. Veel reclame kan ik me ook niet herinneren, behalve de 'ster'. Wel het testbeeld en mijn vader die ons Amsterdamse dak op moest om de antenne zo te zetten dat we beeld hadden zonder 'sneeuw'. Er is veel veranderd.

Onze televisies zijn tot heel veel in staat nu en we hebben heel veel zenders, waar wat mij betreft toch bar weinig op te zien valt. Maar dat kan aan mij liggen. Maar wat ik echt heel erg, ontzettend, vervelend, irritant en naar vind zijn de reclames die om de haverklap die ene leuke serie of film/docu die ik dan wil zien onderbreken.

Zelfs bij de reclames zit wel eens iets grappigs maar wat ik dus echt, heel echt niet wil weten en zeker niet zien, is hoe een dame eelt van haar hielen schraapt, me vertelt hoe ze haar harde ontlasting zacht krijgt, of haar wiegende billen toont waar dan een tena lady ergens onderaan schuil gaat.

Wat ik al he-le-maal niet ongevraagd op mijn bankhangmoment hoef te weten is hoe een dame haar vingertje opheft om te benadrukken dat jeuk van onderen met één inbrengpil tot het verleden behoort en nee, ik hoef ook geen explosieve orgasmes te zien dankzij durex.  En ja, er zit nog steeds een uitknop op de televisie, maar ik vind detective Frost zo leuk. En waarom zijn het trouwens altijd dames die zulke afgrijselijke reclames doen? Van maandverband, tampons tot wasmiddel. Mannen mogen sexy doen met Old Spice ....

Dus verdwijn ik bij elke reclamesessie van de bank naar mijn laptop of steek mijn neus in een boek. Want ik WIL HET NIET WETEN!!! Kan ik hiervoor ook Apeldoorn bellen?

zondag 23 juli 2017

Hondenleven

Uit het leven van Fynn,

Gaap... hoor ik daar een baasje? Ja ik hoor een baasje! Het is ochtend! O, snel in mijn mand. Daar hoor ik namelijk te slapen en daar lig ik ook als de baasjes naar bed gaan, maar zodra ze de deur achter zich dichtdoen kom ik er weer uit. Dan slaap ik de hele nacht achter de kamerdeur op de vloer. Zou het baasje voelen hoe warm de vloer daar is als hij/zij binnenkomt? Nee, vast niet. Het zijn maar mensjes. Baasje komt binnen en ik blijf superbraaf in mijn mand. Kijk, hoe lief ik ben!

Baasje gaat ochtenddingen doen en drinkt wat water en dan trekt ze haar schoenen aan. Ik zit, alweer superbraaf, te kwispelen. Jaaa, we gaan buiten spelen! Baasje heeft hondenlekkers in haar tas, dus ik neem me voor goed te luisteren. Braaf zitten en wachten. O ja, baasje wil altijd eerst naar buiten stappen en dan mag ik pas. Nou vooruit dan maar. Krijg ik al lekkers?

Min of meer braaf loop ik mee naar de uitlaatplek. Jaaaa, wind, gras, riet, luchtjes.... wat? Niet trekken? O ja.... O, andere hond in zicht! Ik vergeet alles. Geen snoepje. Zucht. We wandelen verder en gaan over de paadjes waar ook heel veel water is. Leuk! Ik kom hondjes en kindjes tegen die me aaien. Gelukkig ben ik een lobbes die graag geaaid wordt. Ik geef zelfs een kusje aan een kindje en jaaaa, ik krijg een snoepje! Vervolgens ga ik lekker door de drassigheid springen. Baasje verliest haar jas en dat vertel ik haar door er bovenop te gaan staan. Waarom krijg ik nu geen snoepje?

We lopen verder en baasje neemt me mee naar een soort weggetje dat naar het water loopt en aan de andere kant weer omhoog gaat. Huh? Ik snap het niet helemaal. Ik spring rond, hap in het water, doe maf. Zit! Wat? O, zit. Ik zit. Krijg ik nu weer een snoepje? Nee dus. We lopen het water in, ik plons, ik zwem! Aan de overkant lopen we omhoog en ik schud me lekker uit. Ik krijg lekkers!

Thuis krijg ik eten en drinken en laat ik mijn andere baasje zien dat ik heel gek kan doen. Ik moet in de mand.


We gaan nog een keer wandelen. Geen water dit keer. Ook geen snoepjes maar ik luister toch wel min of meer. Zo ben ik wel hoor. En dan mag ik mee in de auto met de baasjes en we gaan naar een soort paradijs! Allemaal heerlijke luchtjes! En kluifjes! En ballen! En speeltjes! En een andere hond! O hij gromt. Ik krijg een nieuw speeltje! En lekkers! Ik doe een vreugdeplasje, een heel kleintje maar hoor. De winkelmevrouw vindt dat niet eens erg. Thuis mag ik meteen mijn nieuwe speeltje gaan bewerken met mijn mooie witte tanden. Vandaag is een goede dag en die is nog niet eens om. Nu even slapen.