Morgen gaan opa en oma met twee van onze kleinkids naar de intocht van Sinterklaas! Tot zover is dat leuk.... Op het moment dat ik er Zwarte Piet bij wil schrijven voel ik een aarzeling in mij. Dat stukje feest is niet meer leuk. Dat is vandaag in Gouda pijnlijk duidelijk geworden.
De intocht van Sint en zijn zwarte, gele en witte Pieten werd daar verstoord door zowel voor- als tegenstanders van het bruin/zwarte heerschap. Ik had zo gehoopt dat dat niet zou gebeuren.... Kon het me ook eigenlijk niet voorstellen, want kom op, dat doe je toch niet. Je gaat toch geen kinderen hun feest verpesten? Ik ben dus naief. Tussen de mensen die met hun jonge kroost de regen trotseerden en vol spanning op de goedheiligman stonden te wachten, liepen aanhangers van Pro-Patria. Een kijkje op hun site en je weet genoeg. Ook tussen de mensen liepen anti-ZP-ers. Stout weggelopen van hun aangewezen terrein waar ze mochten demonstreren. Daar vielen ze natuurlijk niet op. NEE! Dat moet ook niet op een kinderfeest. Het zullen mijn oma-genen wel zijn, maar ik word hier dus zo ontzettend boos over! Ik word niet snel boos, dat moet je maar van me aannemen, maar nu dus wel.
Stel het je voor; Allemaal papa's, mama's, opa's en oma's en allemaal kleine kinderen. Met blijde spanning wachtend op Sinterklaas, Piet en het snoep. Dan breekt er vlak naast ze een relletje los en de gezichtjes gaan van lachend en blij naar angstig. Is dat het nou echt waard mensen? Voor of tegenstander? Konden jullie vandaag niet even over je eigen schaduw heenspringen en het feest voor de kinderen laten voor wat het is? De voorstanders roepen om het hardst 'handen af van ons kinderfeest'. Denken jullie even goed aan dat angstige gezichtje?! Kind.... Feest.... De tegenstanders kunnen het hele jaar actie voeren en aandacht vragen voor hun argumenten maar niet tijdens het feest! Wat mij betreft hebben beide partijen zich zwaar gediskwalificeerd in Gouda. In ieder geval degenen die daar herrie hebben geschopt. Beiden namen het risico dat er herrie zou ontstaan en dus dat er in die herrie een kind bezeerd kon worden. Lichamelijk of geestelijk. Voorwaardelijk opzet noem je dat in het strafrecht. Geen van allen hadden ze het ethische, morele besef dat je dit dus niet doet. Ik ben weer een illusie armer.
Morgen gaan opa en oma met de kleinkids dus naar de intocht. Vast van plan om te genieten, vooral van de blije gezichtjes om ons heen. Onze kleinkinderen zullen vast ook anderskleurige Pieten zien en dat doodnormaal vinden. Zij leven namelijk in het nu. Het leven is verandering, een stromende rivier. Je kunt meestromen of ergens langs de rivier achterblijven. Je vastklampen aan een rotsblok omdat je bang bent voor wat er voorbij de volgende bocht van de rivier ligt. Het is wel zaak om dat alleen te doen als het echt, echt van levensbelang is om dat te doen. Over sommige angsten moet je heenspringen, anders word je zelf iets waar mensen bang voor worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten