zaterdag 19 juli 2014

Kostbaar

Waar ga je nou eens gezellig over bloggen als de wereld gek is geworden? Het nieuws over vlucht MH17 houdt iedereen bezig. 298 Mensen, op weg naar hun vakantiebestemming, naar huis of naar een conventie. Allemaal dood. Als een soort bijkomende schade van een strijd die de hunne niet was. Nederland is in rouw want 193 van de 298 mensen zijn van hier. Wat voor mij en voor velen met mij waarschijnlijk, onvoorstelbaar is, is dat de strijdende partijen in Oekraïne niet totaal ontredderd zijn over de fout zie gemaakt is om een burgervliegtuig neer te halen. Niemand komt tot bezinning, nee er wordt gewoon doorgesteggeld over wie het rampterrein op mag, wie niet, wiens schuld het is en van wie juist niet. Maar er zijn wel 298 mensen dood die er zeker weten totaal niets mee te maken hadden.

In Gaza is het Israëlische grondoffensief begonnen. Nog meer doden. En weer vooral onschuldigen. Vrouwen en kinderen.  Ook daar komt niemand tot bezinning, in ieder geval niet degenen die het geweld kunnen stoppen. Het is een geweldspiraal die aan beide zijden alleen meer geweld oproept, meer haat, meer verdriet, meer gebroken levens.

Even op de achtergrond in het nieuws, maar nog steeds aan de gang; Syrië. Hoeveel doden zijn daar inmiddels gevallen, hoevelen gevlucht? Meer dan 162.000 doden (!) en 9 miljoen (!!!) vluchtelingen. Niemand komt tot bezinning. Dan hebben we nog ISIS die in Irak wreedheden begaat in naam van de Islam. En Boko Haram doet dat in Nigeria. Deze bewegingen zijn allebei een belediging voor datzelfde geloof. In Centraal Afrika rommelt het sowieso als een gek. En dan heb ik nog veel niet opgenoemd.

Nu wil ik geen deprimerend blog schrijven, maar zomaar even gezellig doen over de warme temperaturen ofzo zat er ook niet in. Wat al die beelden en berichten over al die brandhaarden in de wereld wel bij mij veroorzaken is een diepe dankbaarheid dat ik hier woon. Toen ik gisteravond laat nog even bij de slapende kleinzonen keek, die hier logeerden, bleef ik een tijdje kijken. Zo vredig in hun bedjes. Zo kostbaar. Leven is kostbaar. Of zou het moeten zijn.  Overal.