Het Neanderthal gen en de hokjes

Hokjes slopen is mijn grootste hobby. Geen bushokjes, hondenhokjes of zelfs vogelhuisjes, maar die akelige denkhokjes. Handig om een kader te geven maar als het moeilijk wordt over de muurtjes te kijken misschien meer een obstakel dan een hulp. Een heleboel problematische zaken zouden meteen verdwijnen als er geen hokjes meer bestaan. Een enorme vrijheid  om open naar de wereld en mensen te kijken! Waarom zou je iemand pesten als je hebt geleerd dat mager, dik, lelijk, stotterig of wat dan ook gewoon iets is dat is. Waarom zou je discrimineren als huidskleur, geloof, geaardheid, sekse of afkomst gewoon iets is dat is. Waarom zou je racistisch denken als het land of werelddeel waar iemand vandaan komt en de cultuur die daar heerst, gewoon is wat het is. Iets laten zijn wat het is, zonder daar een hokjes-waarde-oordeel aan te hangen als minder, achterlijk, raar, beter of wat dan ook. Dat is het moeilijkste wat er is.

Mensen voelen zich graag 'de betere'. Dat is logisch. Verder ontwikkeld, hoger beschaafd, intelligenter of socialer. We maken ons er allemaal wel eens schuldig aan. "Och, kijk dat dan. T'is toch geen gezicht", en hoofdschuddend zijn we blij dat wij er beter uitzien. Niet iedereen heeft het. Er zijn absoluut mensen die gewoon zichzelf zijn. Zij hebben de ander zijn 'minder' zijn niet nodig om zelf 'meer' te zijn, omdat ze zich daar niet mee bezig houden. Ze zijn zichzelf en dat is genoeg. Relaxte mensen vind ik dat.

Het oordelen en vergelijken lijkt ingesleten in ons denken en zal vast ook een nuttig iets zijn in de keuzes die we vormen. Maar het zit diep. Een mooi voorbeeld vind ik de controverse in de evolutietheorie. Ultrakort; De mens kwam uit de bomen en ging de prairi op. Na heel wat zijwegen en evolutiesprongen had men daar de Neanderthaler. Lang dacht men dat dit een aapachtig, nogal primitief neefje was van ons. Toen de CroMagnons hun intrede deden, de moderne mens zoals wij, was het volgens de oude theorie snel afgelopen met de Neanderthaler. Die werd uitgemoord door zijn 'betere' opvolger.

Helaas bleek later dat Neanderthaler en CroMagnon zo een 10.000 jaar naast elkaar bestaan hebben en handel dreven. Maar vermengen? Nee! Dat was ondenkbaar. Wat blijkt? Wij moderne mensen bezitten Neanderthalgenen. En er is maar één manier waarop we daaraan zijn gekomen.... Okay, ze hebben het met elkaar gedaan moeten we toegeven. Maar, dan konden die nakomelingen geen kinderen krijgen! Zelfs ik begrijp, niet zijnde een geneticus, dat die genen al lang weer uitgestorven waren als die mengkinderen zelf niet weer kinderen hadden kunnen krijgen. De gedachte dat de Neanderthaler een mindere mensensoort was zit er kennelijk zo in, dat het idee dat die genen in onze moderne, betere mensvorm zitten zelfs voor een deel van de wetenschappers te ver gaat. Wetenschappers zijn ook maar mensen.

Er zijn ook mensen die zich juist de mindere voelen. Soms door de woorden of gedragingen van degenen die het nodig hebben dat zij zich zo voelen, zodat zij zich zelf 'meer' kunnen voelen. Maar als je het nodig hebt een ander minder te maken, voel je je dus eigenlijk zelf zo en doe je een ander aan wat jij niet wilt voelen. Volgens mij dan.
Is het allemaal zo zwaar dan? Mogen we niet lachen en is dit een loodwaar blog? Nee joh. Het is best heerlijk om eens helemaal los te gaan met een vriend/vriendin en alles en iedereen plat te roddelen. Leedvermaak is het beste vermaak, zegt men niet voor niets. Lachend van de bank zakken tijdens een verhaal over iemand die totaal de mist in ging met iets, of serieus bespreken wat wij allemaal beter zouden doen in een situatie waar iemand niks van bakt. Zolang we maar ons bewust blijven van wat we doen en er ook weer mee ophouden. Dat is alles. We blijven mensen toch? Geen engelen. Maar probeer zo nu en dan vooral een hokje te slopen.
Mijn ziel ziet jouw ziel. het liefst met een brede lach.