donderdag 16 november 2017

Massa

Zoals eerder geblogd, denk ik dat de mens een kuddedier is, dat een mens een keuze heeft de kudde te verlaten en vervolgens de keuze heeft een 'Einzelgänger' te zijn of zich bij een nieuwe kudde aan te sluiten, of voor de echte visionair, er zelf één te starten. Zo, dat was een lange inleidingzin. Welke kant wil ik op? Soms is dat voor mij ook niet helemaal duidelijk. Gedachtensliertjes. Soms waaien ze weer weg, soms komen ze andere sliertjes tegen waarmee ze zich verbinden. De verbinding die zich op dit moment vormt is er één van massa.

Welke massa? Nou, wij. Mensen. En dan bedoel ik de 'gewone doorsnee levende en consumerende mens'. Dit is dus wat anders dan de 'gewone Nederlander' van meneer Rutte, want wie hij daar mee bedoelt is mij volstrekt onduidelijk. Mijn gedachtenslierten bewegen zich tegen een achtergrond van bezorgdheid over onze planeet. Niet verwonderlijk dus dat mijn aandacht werd getrokken door de nieuwtjes over belastingvoordeel voor bedrijven om ze maar hier te houden, na de dreiging van deze bedrijven om op te stappen uit Nederland. Bedrijven aan de macht? Vervolgens zag ik de bergen reclame voorbijtrekken, de tijd waarin ik meestal verder lees in een boek. Boek was uit. Dus zag ik de reclame en dacht; Jeetje die reclame is toch eigenlijk een gevecht om de gunst van ons, de consument.

Draai dat eens om. Wij, de consumenten, hebben dus macht. Wij zijn met heel veel. Massa. Wij kunnen bedrijven dus dwingen tot aanpassingen in hun producten en productie, ten bate van het milieu en onze gezondheid. Anders lopen we weg en gaan we naar een bedrijf die dat wel doet. Om dat te doen moeten wij ons wel bewust worden van die macht en zelf ook bewust bezig zijn met duurzaamheid en milieu. #Earth First dus. Dat vergt wat. Er zijn al best veel initiatieven op dit vlak. Gelukkig. Op grote en kleine schaal. Het mag alleen wel sneller en daar kan de massa bij helpen.

Dat bracht me weer op een gedachtensliertje uit het journaal. De tussentop in Bonn over het klimaatakkoord. Kort samengevat, de bedoelingen zijn goed maar het schiet niet erg op. Wel heeft Syrië, een land dat toch  veel aan zijn hoofd heeft, zich ook aangesloten. Alle landen van de wereld tonen dus in ieder geval goede wil, behalve Mister America First Trump. Amerika heeft natuurlijk veel 'massa'. Maar de massa van Amerika is niet één grote kudde die achter Trump aanloopt. Als buitenbeentje en America alone, staat buiten het gebouw waar de top wordt gehouden een soort tentenkamp. Amerikaanse bedrijven en vertegenwoordigers van staten als bijvoorbeeld Californië, die hun herder niet gehoorzamen. Zij gaan gewoon door met hun klimaataanpak te implementeren. Die horen dus bij de 'andere kudde' en met genoeg massa is het tij te keren. We hebben macht. Het kan.