Creatief zijn, en het schijnt dat ik dat ben, heeft voordelen. Zo kan ik altijd wel ergens iets van maken, oftewel uit noodzaak, oftewel voor de lol. Dat maakt bij mij niet eens zoveel uit. Het scheppen van iets is een proces waar ik mijn spreekwoordelijke ei in kwijt kan. Dus ook al schep ik iets van niets uit noodzaak, dan vergeet ik die noodzaak zodra ik bezig ben. De directe aanleiding is dus anders, maar het proces en het plezier niet.
Sinds we verhuisd zijn hebben we ook nog eens een woning met een prachtige serre er aan. Een droom die ik al lang had en nu zomaar uitkwam. Happy!! Direct werd deze plek door mij geannexeerd. Ja, okay, de kleinkinderen en medebewoners van dit huis mogen er wel komen en knutselen. Maar het is MIJN speeltuin! Atelier Tintagel heeft nu niet alleen een FB-pagina maar ook een plek. Tintagel, het kasteel van Koning Arthur 'for king and refugee', gelegen in de nevelen van Avalon waar van alles kan ontstaan. En dat is nou net 'mijn probleem'.
Hoezo probleem? Nou, ik vind dus alles leuk. Ik wil alles proberen. Daar heb ik A geen tijd voor en B, ik ben dus zo iemand die alles een beetje kan. Schilderen, dromenvangers maken, knopen, haken, gitaar spelen, op erg goede dagen zingen, knutselen, raamhangers maken en bij gelegenheid naaien, versieringen maken en cupcakes/taarten bakken. Wat ik van verschillende kanten hoor is het woord: FOCUS. En dat is slim. Want dan kan ik in één van genoemde zaken echt goed worden en wellicht wat verkopen, wat weer geld oplevert om nieuw materiaal te kopen en kan ik een andere levenslange droom in vervulling laten
gaan, namelijk als kunstenaar leven van schilderen en schrijven. Oja, schrijven doe ik ook nog.
Dus ben ik nu bezig met die focus, geholpen door mijn jongste dochter. In Tintagel wordt ontzettend veel geschilderd. Abstracte schilderijen die ik ook aan de man wil brengen. Een eerste opzet voor een website is gemaakt, met veel gezucht en gesteun, want dit behoort niet tot mijn talenten. De FB pagina bestaat natuurlijk al langer. Alle andere dingen staan nu op plaats twee..... en daar staan ze te zeuren dat ze ook aan bod willen komen. Focus werkt, want ik word naar Tintagel en de verf getrokken als door een magneet, maar ik krijg opeens wel een gevoel van tijdnood. Ik wil nog zoveel uitproberen! Met schilderen maar ook al die andere dingen!
Dus heb ik besloten dat ik een tweede leven nodig heb. Wat zeg ik, misschien wel drie! En zo nu en dan verleg ik gewoon even de focus.
Soms word ik wakker en vallen er zomaar gedachten in mijn hoofd. De ene keer is dat wat prozaïscher dan de andere keer; zo van, 'niet vergeten dit of dat te doen vandaag', of zoals vandaag gedachten over waarheid. Wat is waarheid? Ik bedacht, nog lekker rustig in bed, dat waarheid vele kanten heeft. Waarheid is nauw verbonden met perceptie.
Ik heb vrienden die 'in de waarheid zijn'. Al heel lang ook. Heel veel van hun waarheid kan ik wel met ze delen maar toch zijn er ook zaken die voor mij niet zo waar zijn, maar voor hen wel. Dat komt vooral denk ik doordat ik van buiten naar binnen kijk in hun waarheid, en zij van binnen naar buiten. Andere hoek, andere perceptie.
Hoe zit het dan met gewone dagelijkse waarheid? Is er een absolute waarheid? Je zou het haast denken want er wordt door nogal wat mensen/groepen geclaimd dat zij de waarheid in pacht hebben. Stel je nu voor dat de waarheid over de één of andere levensvraag/kwestie of ander geval een klein paars sterretje is op ooghoogte. Gewoon zomaar, ik verzin maar wat. Er omheen staan en zitten allerlei mensen die naar dat sterretje kijken. Ze zien allemaal iets anders. De één zegt dat het een lila sterretje is, de ander ziet een zeester die de weg kwijt is, weer een ander ziet een groen rondje... ieder zijn eigen perceptie, afhankelijk van hoe ze zelf kijken. Vervolgens krijgt iedereen ruzie over de enige echte waarheid.
Maar wat is dan de waarheid? Ligt de waarheid, net als schoonheid, 'in the eye of the beholder'? Oftewel, neemt het sterretje al naar gelang er naar gekeken wordt de kleur en vorm aan van de perceptie van degene die kijkt en heeft dus ieder zijn/haar eigen waarheid? Of blijft het sterretje, ongeacht wat iedereen denkt te zien gewoon onveranderlijk een klein paars sterretje op ooghoogte. Helemaal zijn eigen waarheid.
Volgende vraag: Indien het sterretje onveranderlijk zijn eigen waarheid is, is het dan nodig dat iedereen het precies daarover eens is en is het het waard om daarover te vechten? Want hoe weten we nou wie het enige echte kleine paarse sterretje op ooghoogte ziet? Stel nou dat degene die een blauwe bloemachtige vorm ziet op borsthoogte het gevecht wint en de meerderheid des mensen besluit zich hierbij aan te sluiten? En stel nu dat het kleine paarse sterretje op ooghoogte ondertussen gewoon precies dat kleine paarse sterretje op ooghoogte blijft. Wat is dan waarheid? En zou het dat sterretje iets kunnen schelen?
